Blade Runner – skąpane w deszczu ulice Los Angeles A.D. 2019, muzyka Vangelisa i świecące w tle monitory kineskopowe 4:3 złożyły się na najlepszy film cyberpunkowy lat 80-tych… który miał duże szanse w ogóle nie powstać. Budżet 17 milionów dolarów przekroczono dwukrotnie, Ridley Scott ciągle strzelał fochy na planie, Harrison Ford pokłócił się z nim już na początku pracy i do końca zdjęć panowie ręki sobie nie podali. Ekipa filmowa chodziła w ciągłym stresie, wypłaty spływały z opóźnieniem, a kawa byłą wiecznie zimna. W kinach Blade Runner furory nie zrobił, odrodził się dopiero w wydaniu na VHS i nowym medium jakim był Laserdisc oraz w raczkujących telewizjach kablowych. Po latach urósł do rangi kultowego dzieła które ostatecznie pojawiło się w sześciu wersjach z kilkoma różnicami z których jedna ( Final cut Version ) sugeruje, że Deckard jest replikantem. Na zdjęciach zobaczycie budowanie mrocznej wizji przyszłości rękami fachowców. Bez efektów CGI
