Month: Październik 2020

Jak tam wasze stare PCty? Dały radę uciągnąć Strike Commandera? W momencie premiery w kwietniu 93 roku gra wyglądała obłędnie, ale wymagała też konkretnej konfiguracji żeby móc oglądać te wszystkie graficzne fajerwerki na ekranie. Działo się tam wiele – oznaczenia na samolotach, widoczne podwieszone uzbrojenie, tekstury na modelach, plastyczny teren i miasta, które wreszcie nie wyglądały jak zlepek kilku brył rozrzuconych na szarej płaszczyźnie. To był ten wizualny realizm na który czekało się tyle lat. No pod warunkiem, że nad miastem leciało się nad odpowiedniej wysokości, bo z bliska teren wyglądał jak rozpaćkana breja tekstur. Na deser był jeszcze wirtualny kokpit, który pozwalał na swobodne rozglądanie się po kabinie. Kosmos. Objętość gry? Bagatela 35Mb w czasach kiedy przeciętny PC miał na pokładzie 100Mb twardziela… Oceny 100% w kategorii grafika, dźwięk, miodność w recenzji Secret Service powodowały, że jako amigowiec nie spałem po nocach. Strike Commandera ograłem wreszcie pod koniec 94 roku już jako dumny posiadacz 486DX2. Detale mogłem sobie ustawić na full

Mija 30 lat od premiery Secret of the Monkey Island. Gry w której bohaterem był nieopierzony chłopak Guybrush (imię dostał po nazwie pliku z programu Deluxe Paint), któremu marzyła się kariera nieustraszonego pirata. Już na początku wielkiej przygody zgasił go lokalny zakapior z wyspy Mêlée wróżąc mu co najwyżej karierę konserwatora powierzchni płaskich, cokolwiek to znaczy. Ale młodziak postanowił z zapałem zrealizować swój cel. Po drodze w pojedynkach z piratami używał ciętego języka zamiast szpady, dał się wystrzelić z armaty (dwa razy), kupił przechodzoną łajbę, wynajął leniwą załogę i sprawdzał krzywiznę banana na zagubionej karaibskiej wyspie. Zupełnie przypadkiem znalazł też miłość swojego życia i pogonił do diabła herszta korsarzy Le Chucka (który jak to bywa powrócił w sequelu) . Małpią Wyspę zwiedzałem na Amidze przez jakiś czas grając bez opcji Save Game (serio nie wiedziałem gdzie się robi zapis) więc za każdym odpaleniem programu przechodziłem wszystko od zera. I nie pamiętam żebym się nudził. Do pomocy miałem opisy z TS’a i Computer Studio do których zaglądałem w krytycznych momentach. Naprawdę ponadczasowy tytuł.

Kultowe Commando czytane przez pirackiego lektora z emocjami w głosie jakby relacjonował telenowelę