Siedzisz w domu z powodu kwarantanny? Godzinę możesz spędzić z nowym odcinkiem Loadingu, a w nim tysiące wystrzelonych w dżunglę pocisków, hektolitry testosteronu i niezapomniane one-linery. W dzisiejszej Wypożyczalni wylądował Predator! „Get to the Loadinnnggg!!!”
Wyszedł nowy Doom Eternal. Jeszcze w niego nie grałem, ale podobno to świetna nowa odsłona serii. Tymczasem ponad 25 lat temu człowiek leciał sprintem do domu od kumpla trzymając w kieszeni pięć dyskietek ze świeżo skopiowanym Doom’em II. Mama czekała z obiadem na stole, ale kto miał w takiej sytuacji czas jeść kotleta? Szybka instalacja z plików –arj, krzyk „Jezuuuu jedna dyskietka nie działa!!!”, stek przekleństw i bieg przez osiedle po jeszcze jedną kopię od kolegi. Później pierwsze uruchomienie, dostrojenie ustawień grafiki do możliwości komputera (biedni posiadacze 386 na których poziom detali leciał na łeb, a ekran gry trzeba było zmniejszyć do rozmiarów znaczka pocztowego) i jazda z piekielnymi hordami!
Street Fighter 2 przez jakiś czas był naczelnym mordobiciem 1 vs 1 na Amidze. Ośmiu podstawowych zawodników, każdy ze swoją historią i zestawem ciosów specjalnych. Bez problemu można było znaleźć swojego ulubieńca. Do tego czterech twardych „bossów” na szczycie drabinki turnieju. A później pojawił się Mortal Kombat więc w moim przypadku Ryu i spółka poszli w odstawkę. Gdzieś za moimi plecami rodzina SF2 cały czas się powiększała o kolejne wersje: Champion Edition, Hyper, Turbo, New Challengers. Przestałem liczyć te kolejne wcielenia. Ostatnio wróciłem do gry na Sega Mega Drive i widzę, że wcale nie zardzewiałem. Wciąż jestem w stanie przejść całą grę i bezproblemowo kręcić ćwierćkółka żeby odpalić Hadouken’a
Wielkie zmutowane mrówki atakujące zapomnianą mieścinę gdzieś pośrodku kalifornijskiej pustyni, spanikowani mieszkańcy i jeden bohater, który może zapobiec tragedii. Scenariusz godny amerykańskiego kina klasy B z lat 50-tych. Tak wyglądała gra It Came form the Desert od Cinemaware, firmy w której starano się tworzyć gry tak żeby dostarczały „filmowych emocji”. W nowym odcinku Loading opisuję jak od kuchni powstała ta klimatyczna produkcja.
„Nie pchać się! Każdy dostanie strzała!”. Alien vs Predator, ależ to były piękne momenty walki Predatorem z hordą obcych. I jeszcze można było siać zamęt aż w trzy osoby, chociaż tylko w oryginalnym automacie bo w naszych Wozach Drzymały przeważały uniwersalne budy z opcją dla dwóch graczy. W cenie żetonu dodatkowe atrakcje: wianuszek widzów za plecami, opary tytoniowego dymu i strach przed „skrojeniem” z kasy/żetonów.
Test dopalacza 3Dfx w Secret Service. Nie da się ukryć, że akceleracja sprzętowa to była nielicha rewolucja. Gry dostawały konkretnego kopa w zakresie wyświetlanych fps-ów, ale przede wszystkim chodziło tutaj o filtrowane tekstury z których zniknęły „kafle” widoczne na modelach otoczenia i postaciach. Lara od razu zyskała na atrakcyjności
Dwaj herosi porządnego kina akcji w dwóch grach na Spectrum. Nie da się ukryć, że w słabych. Ale obydwa wydania w dużych plastikowych opakowaniach mają tak klimatyczne okładki, że nie mogłem przejść obok nich obojętnie. Niech stoją na półce i cieszą oczy
Jesteś sobie tłumaczem i jednocześnie amatorskim lektorem. Aktualnie masz na warsztacie film „Trading places” czyli po naszemu „Załóżmy się o dolara”. Kiedy w filmie pada słowo „Jacuzzi” (co dla Polaka żyjącego w naszej szarej rzeczywistości lat 80-tych jest czymś abstrakcyjnym) nie za bardzo wiesz czy przetłumaczyć to jak leci czy może dodać coś od siebie? No i jeszcze tłumaczysz śmiech postaci bo czemu nie? Materiał zgrany z mojej wiekowej kasety
Dzisiaj mija 20 lat od premiery Playstation 2. Z „Czarnulą” znamy się nie od dziś. Swój egzemplarz kupiłem na giełdzie komputerowej (Kraków-Balicka) od razu z przeróbką i pokaźnym zestawem gier. Przejście z PSXa na nową generację konsoli było dla mnie zupełnie naturalne. Nie trawiłem już grania na PC ze względu na konieczność ciągłej rozbudowy sprzętu. PS2 dawała mi w tej kwestii spokój. Do tego możliwość podłączenia do dużego telewizora (29 cali to było coś!), wygodę grania na padzie i ciągły dopływ fantastycznego softu. Kawał pięknej historii
Niezły ten stary blaszak (niestety nie mój). 3Dfx Voodoo 5500 AGP na pokładzie, monitor CTR prawdopodobnie 17 cali, ergonomiczna klawiatura, bezprzewodowa myszka, a przygrywa do tego Sound Blaster AWE64 podpięty do głośników stereo (kto pamięta te reklamy „120Watt PMPO!” ?)