W sierpniu wypada jeszcze jedna ważna rocznica. 22 lata temu na ekrany kin wszedł Mortal Kombat – obowiązkowy seans dla każdego szanującego się gracza ! Sale kinowe pękały w szwach od nabuzowanych nastolatków chcących zobaczyć swoich ulubionych zakapiorów na dużym ekranie. [Czytaj dalej…]
Dziś szampan leje się strumieniami ponieważ Commodore 64 kończy 35 lat. W zasadzie to powinienem teraz wbić jakąś szpilę bo jestem urodzonym atarowcem i w latach 80-tych razem z kumplami toczyliśmy ciągłe spory który ma fajniejszą grafikę, u kogo lepiej gra muzyka i kto ma większą bibliotekę softu. I patrząc obiektywnie na gry to C64 miał w tej sprawie więcej do powiedzenia. Przez cały ten czas wspierali go najwięksi deweloperzy zalewając rynek nieprawdopodobną ilością oprogramowania. Praktycznie każda gra opisana w Bajtku czy pierwszych numerach Top Secret była dostępna na giełdzie, a jak ktoś miał stację dysków to czuł się jak w raju. Turrican, Wizball, Maniac Mansion, Pirates!, czy Defender of the Crown ryły beret i chociaż tuliłem do snu swoje Atari to o takich tytułach mogłem tylko pomarzyć. Dobra robota Commodorku
Zza kulis tworzenia okładki do Defender of the Crown (1986). Modelka pozuje do roli „niewinnej” księżniczki 😉
Już niebawem bo 13 września będzie można kupić polskie wydanie „Console Wars”, jednej z najlepszych książek o retro gamingu traktującej o świętej wojnie która miała miejsce w latach 90-tych między Segą a Nintendo. Ta historia siłą rzeczy ominęła Polskę więc tym bardziej warto nadrobić trochę faktów. Polecam jak diabli, czytałem oryginał i sam chętnie powtórzę temat z rodzimym wydaniem. Książkę można już zamawiać przedpremierowo
http://www.empik.com/wojny-konsolowe-harris-blake-j,p1148037640,ksiazka-p
Bądź jak Stallone w filmie Cobra. Noś zapałkę w ustach, odpal w tle kawałek Glorii Estefan, krój pizzę nożyczkami, a później ją zjedz nie ściągając rękawiczek, siedź w okularach przeciwsłonecznych w domu i trzymaj zestaw do czyszczenia broni w zamrażarce ( razem z pizzą ).
Podejrzana dzielnica, typy spod ciemnej gwiazdy i dwóch karateków z bandanami na czole. Double Dragon dawał szansę na porządną młóckę podczas przebijania się przez kolejne fragmenty miasta. Park, fabryka, ciemne zaułki – w każdym z tych miejsc czekali napierający przeciwnicy gotowi w kilka sekund pozbawić nas pasków energii. [Czytaj dalej…]
Salon gier dawno temu. Dwóch najlepszych kumpli przy automacie: [Czytaj dalej…]
Nie sposób też nie wspomnieć o kultowych lektorach. Nie ma osoby, która żyjąc w tamtych czasach, nie kojarzyłaby formułki – „Czytał Tomasz Knapik”. Pana Tomasza mogliśmy usłyszeć w takich klasykach, jak „Rambo” czy „Terminator”, ale również w „filmach przyrodniczych”. [Czytaj dalej…]
Jako że trzeci sezon LOADINGu dobiegł końca to podzielę się garścią statystyk z ostatnich 10 miesięcy. Powstały 34 odcinki w kategoriach: pełniaki, strona B, maszynownia i specjalne, których oglądnięcie zajmuje łącznie ponad 37 godzin. W archiwum na dysku pliki do obróbki ( video, audio, obrazki, streamy z gier ) przekroczyły 150 GB, a gotowe wyrenderowane materiały mają lekko ponad 200 GB ( mp4 w rozdzielczości 720p ). Do tego kilka straconych z nerwów włosów i zepsute Atari 65XE
Half Life 2 będzie kiedyś zacnym klasykiem. Wyprawa do City 17 dawała potężnego klimatycznego kopa od pierwszych scen kiedy pociąg wtaczał się na obskurny peron dając przedsmak antyutopijnej atmosferze, która wylewała się z ekranu litrami. Ciągłe kontrole służby bezpieczeństwa, plakaty propagandowe, głos spikerki nawołujący do porządku i wszechobecne poczucie beznadziei. I te jakby znajome widoki ulic przypominających miasto gdzieś w Europie Wschodniej z odrapanymi kamienicami, zdezelowanymi trabantami i blokowiskami rozsianymi na horyzoncie jak od pieczątki ( no dobra to były ograniczenia sprzętowe ). Akurat byłem wtedy po lekturze ‘Roku 1984” – w sam raz żeby dodatkowo się nakręcić. Dodatkowo dzisiaj można skorzystać z modu graficznego FakeFactory, który dostosowuje oprawę do współczesnych standardów