„Ej, kurde! Teraz ja mam grać!” Chłopaki rozgryzają tajemnice Pyjamarama na ZX Spectrum. Nie mają niestety ze sobą Bajtka w którym był solidny opis gry

Różne rzeczy widziałem na aukcjach, ale żeby sprzedawać kochaną Przyjaciółkę za trzy stówy w stanie agonalnym? Typowe dla byznesmenów retro allegro „Dioda świeci, dalej nie sprawdzałem bo się nie znam”. I cyk, szukamy gościa który to kupi

Zdjęcie typowej wypożyczalni VHS. Erotyki tradycyjnie „za kotarką”, a w kategorii Wojsko na półkach można znaleźć takie ociekające testosteronem sensacyjniaki jak Delta Force, navy Seals czy Python Wolf!

Monkey Island 2 w wersji na Amigę zajmował aż 11 dyskietek (+ kolejna na sejwy). Pamiętam jak nagrywałem ją w studiu komputerowym Mapasoft w Krakowie na pachnące nowością Verbatimy. Strach było przeznaczyć na grę używane dyski noname. Do kosztów dorzuciłem jeden numer Computer Studio żeby mieć pod ręką porządny opis przejścia. I tak całe kieszonkowe poszło na jeden tytuł. Mogłem za to mieć kilka innych gier, ale paradowanie Guybrushem po karaibskich wyspach, zaglądanie w każdy kąt,  beka z dialogów czy wreszcie podziwianie klimatycznych ręcznie rysowanych lokacji (32 amigowe kolory kontra 256 PC VGA – tutaj trochę cierpiałem) było warte wyłożenia każdej złotówki. Tylko to cholerne zakończenie do dziś odbija mi się czkawką.

Szkolna pracownia komputerowa z połowy lat 90-tych. Do kompletu typowy nauczyciel informatyki w tureckim swetrze. U mnie w podstawówce taka sala to było państwo w państwie w której rządził Pan Informatyk. Wiecznie przesiąknięty dymem z papierosów próbował wpoić nam zasady Logo na zabytkowych komputerach Elwro Junior i to w czasie kiedy nawet Amigę 500 zaczęto uważać za komputer bez przyszłości.  Stosował swoje metody nauczania – przykładowo za przyniesienie paczki dyskietek w dzienniku lądowała ocena 5, a za dostarczenie kilku czasopism do czytelni informatycznej (byle nie o grach!) można było liczyć na zajecie miejsca przy jednym wówczas stanowisku z PCtem 386. Niestety bez zainstalowanego Wolfenstiena…

Alone in the Dark (1992) miało zabezpieczenie antypirackie w formie książeczki wielkości paczki zapałek w której na 180 stronach znajdowały się symbole przedmiotów o które gra pytała tuż po uruchomieniu. Konia z rzędem temu kto chciałby podjąć się próby powielenia tych miniaturowych stron we własnym zakresie. „Na szczęście” po giełdach krążyła złamana wersja. (Zdjęcie: Maddie – twitter)

Retro w pobliżu Los Angeles. W ostatnich tygodniach spotterzy lotnictwa wypatrzyli kilka przelotów wojskowych F-117 nad Kalifornią i Nevadą. „Niewykrywalne” samoloty przeszły oficjalnie w stan spoczynku w 2008 roku. Nastąpiła jakaś forma reaktywacji i  podobno teraz biorą udział w ćwiczeniach gdzie udają… chińskie jednostki. Aż się człowiekowi przypomina ogrywanie F-117 na Amidze. To był konkretny symulator od mistrzów z Microporse w którym można było dać łupnia irackim wojskom w Zatoce Perskiej, pobawić w kotka i myszkę z Rosjanami nad Przylądkiem Północnym, a co najważniejsze polatać także nad Polską i zrzucić bombę na pas startowy pod Radomiem

Dzisiaj mija 40 lat od kinowej premiery Imperium Kontratakuje, które w moim osobistym rankingu filmów SW wciąż okupuje drugą pozycję zaraz za Powrotem Jedi. Z tej okazji przypominam kilka genialnych tekstów z pirackiego wydania VHS. Czyta Janusz Kozioł