Pudełko z taśmami – obowiązkowe wyposażenie weekendowego wypadu na „giełdę”. Zadanie z pozoru proste, obłowić się nowościami samemu opychając innym niepotrzebny towar. Znak rozpoznawczy dla zainteresowanych – pudełko z VHSami pod pachą. [Czytaj dalej…]
W latach 80-tych gry zdobywało się od kolegów albo idąc na giełdę. Gdzieniegdzie były jeszcze „studia komputerowe” gdzie bez przeszkód można było dostać pirackie składanki nagrywane na taśmach Stilon albo Basf. Bardzo nieliczni mieli coś takiego jak „oryginał” – najczęściej od dobrego wujka z Niemiec albo taty z Chicago. [Czytaj dalej…]
Dyskietka 5,25 – Kiedyś każdy komputerowiec wiedział jak przestrzegać słynnej instrukcji bezpieczeństwa. Nie maziać paluchami, nie lizać, nie wyginać, nie rzucać w kolegów itp. W praktyce robiło się wszystko co było zabronione
Pewnych rzeczy w życiu się nie zapomina, nawet tych z pozoru błahych. W 1986 roku pojechałem z rodzicami pod NRDowska granice odebrać cudo techniki jakim był magnetowid i telewizor japońskiej firmy Otake. Sprzęt zajął honorowe miejsce w meblościance i tym sposobem nasz dom mocno zbliżył się do kapitalistycznego świata. [Czytaj dalej…]
Moja Rodzina Commodore wreszcie w komplecie. Komputer, magnetofon i stacja we wspólnej linii dizajnerskiej w kolorze kawa z mlekiem, u nas znana jako „mydelniczka”. [Czytaj dalej…]
Czytelnia Nerda #1. Dzisiaj pierwsza polacanka lektury do poduszki. Książka „Guide to classic graphic adventures” to coś odpowiedniego dla wielbicieli klasycznych przygodówek od takich tuzów branży jak Sierra, LucasArts czy Dynamix. [Czytaj dalej…]
To zdjęcie zrobiło mi dzisiaj dzień – spotkanie dwóch filmowych legend
Udało mi się w końcu kupić Spectrumowe „Aliens” na ebay’u, w sam raz na 35-lecie premiery pierwszego filmu o Obcych. Na dodatek wydane w edycji rozszerzonej z dużą rozkładaną mapą ( na odwrocie wydrukowano szczegółową instrukcję ). [Czytaj dalej…]
„Defender of the Crown”. To był pierwszy tytuł jaki odpaliłem w okolicach 1990 roku na swojej nowiuteńkiej Amidze 500. Wcześniej miałem Małe Atari i poważnie wyglądające gry widywałem tylko w magazynie „Top Secret” ( w „Bajtku” dalej forsowano 8-bitowce i udawano że świat jest z nimi piękny ). [Czytaj dalej…]
