Month: Wrzesień 2024

W jednej chwili świat kina stracił swoich dwóch aktorów. Zmarli Kris Kristofferson oraz John Asthon. Jeśli ktoś obudziłby mnie w środku nocy i krzyknął ‘Kristofferson!” to wydarłbym się ”Konwój!!!”. Jego rola „Kaczora” w tym filmie jest wręcz legendarna. Jeden z moich symboli epoki VHSów. Z kolei przy Asthonie jako pierwsze wymieniam rolę sierżanta Johna Taggarta z „Gliniarza z Beverly Hills”. Ciekawe, że w momencie kiedy tam grał miał 35 lat, a zawsze wydawało mi się że jednak sporo więcej. Wcielenie się w tą postać w najnowszej odsłonie serii to był jego ostatni występ przed kamerą…

W nowym odcinku Loadingu opowiadam o ewolucji oryginalnych wydań gier 8/16-bit. Od prostych kasetowych wydań w plastikowych opakowaniach po tłuste big boxy, które stały się symbolem tamtej epoki. Cała masa takich pudełek kryła w sobie słusznej grubości instrukcje, dodatki w postaci map, nakładek na klawiaturę z klawiszami kontrolnymi czy zabezpieczeń antypirackich typu „code-wheel”.

Tworzenie praktycznych efektów specjalnych do „Ucieczki z Nowego Jorku” (1981). Trochę się narobili dla tych kilku sekund ujęcia

Ekran z wyborem uzbrojenia w amigowym Falconie. Nauka przez zabawę – tak poznawałem różne rodzaje środków zniszczenia jakie przenosiły samoloty. To właśnie dzięki symulatorom dowiedziałem się, że Sidewinder jest naprowadzany na podczerwień, Maverickiem demoluje się wrogie czołgi, Durandale robią dziury w płytach pasów startowych, a poczciwym MK84 nawet nie trzeba idealnie trafić bo siłą wybuchu zmiecie pobliskie cele.

Kiedy zobaczyłem pierwsze obrazki z The Getaway (PS2) w miesięczniku Neo Plus to oczy wyszły mi z orbit. Grafika wyglądała jak świat za oknem. Fotorealizm na pełnej. Po premierze okazało się, że były to perfidne bullshoty ponieważ faktyczna gra zaliczyła spore cięcia w oprawie. Ale i tak wirtualny Londyn wyglądał dobrze jak nigdy. Ponura atmosfera, gangsterzy bujający się w Land Roverach, porachunki drobnych dilerów i grube ryby trzęsące lokalnym półświatkiem gdzieś z drugiego rzędu. W tym całym bagnie taplał się nasz bohater szukając morderców swojej rodziny. The Getaway stawiał na mocną immersję. Zero wskaźników na ekranie, żadnych pasków życia, licznika z amunicją czy mapki. Obrażenia symbolizowały sączące się plamy krwi na garniturze, a pestki w pistolecie wypadało liczyć przy wystrzałach. Po ulicach jeździły licencjonowane fury w których dojazd do celu symbolizowały mrugające migacze dzięki czemu wiadomo było w którą przecznicę skręcić. Tą grę mógł stworzyć Guy Ritchie  

Zbliża się koniec pewnej epoki. W przyszły piątek nadjedzie ostatni w historii odcinek Grand Tour. Po 22 latach (licząc razem z Top Gear) panowie Jeremy Clarkson, Richard Hammond i James May zamykają ten piękny rozdział motoryzacyjnego show. Ich wybryki oglądałem praktycznie od samego początku czyli jak liczę prawie połowę mojego życia. W takim razie to już retro. Żaden inny program telewizyjny nigdy nie dostarczył mi takiej frajdy. Chemia miedzy prowadzącymi, kultowe odzywki, wygłupy, niesamowite samochody i zapierające dech w piersiach scenerie. Miałem też okazję obserwować pracę na planie jednego z odcinków, który w 2022 kręcili w moim rodzinnym Krakowie. Będzie mi ich brakować jak cholera. To były wspaniałe dwie dekady. A przez tą cholerną zapowiedź odcinka mam szklane oczy