Kosmiczny kupiec

Privateer – czyli jak zostać galaktycznym Januszem biznesu ? A tak serio to miałem kiedyś mocne parcie żeby skończyć tą grę. Wcześniej sporo grałem w „kosmiczne handlówki” – Elite i Frontier, ale straciłem do nich cierpliwość bo rozgrywka nigdy się nie kończyła, a nawet jeśli to nie miałem zdrowia grać kilka lat żeby dotrzeć do finału. Tymczasem w Privateer oprócz tego, że przede wszystkim handlowało się towarami to dostaliśmy niezłą fabułę, cut-scenki no i oczywiście świetną grafikę wzorowaną na Wing Commanderach (z tej samej firmy Origin). I tak latałem tu i tam, opędzałem się od kosmicznych piratów, szukałem dobrych przebitek cenowych, a w międzyczasie pchałem historię do przodu. Tego tytułu nigdy nie skończyłem bo pokonała mnie jedna z misji typu „nacieraj na przeważające siły wroga”. W międzyczasie przyszły nowe gry, chęci gdzieś uleciały więc do dziś Privateer i Ja mamy niedokończone porachunki

PS2

Kiedyś dla wielu to był swoisty rytuał. Kupowało się nowy numer PSX Extreme (albo Neo Plus) kiedy tylko zawitał do kiosku Ruchu, robiło się spis gier na podstawie recenzji, a w weekend leciało się na giełdę po świeże tłoki, które później lądowały w paszczy PS2.

Multiload na Atari XL

Gauntlet – jedna z nielicznych znanych mi gier na małe Atari nagrana w systemie multiload. Ponieważ program byłza duży żeby wczytać się do pamięci za jednym podejściem więc każdy etap był wgrywany osobno. Gracz 5 minut, przechodzisz do kolejnego levelu i pyk „proszę wczytać dalszą część”. Giniesz gdzieś dalej w grze i cyk „Przewiń kasetę do początku i wgraj grę”. Tym sposobem pół wieczoru schodziło na obserwowaniu licznika w magnetofonie. No i Gauntlet zajmował obydwie strony kasety co zwykle dało się spożytkować na kilka innych solidnych tytułów

Tajemnice Małpiej Wyspy

Chociaż brytyjski Retro Gamer publikował już artykuły o The Secret of Monkey Island to ten z najnowszego numeru to prawdziwa wisienka na torcie. Na 30-lecie premiery gry przygotowano syte 14 stron na temat powstania tej genialnej przygodówki. Polecam jak diabli (można nabyć wersję elektroniczną lub zamówić z Empiku)

[Czytaj dalej…]

Gra w 5 minut

Retransmisja trzeciego loadingowego odcinka na żywo w którym opowiadaliśmy o grach, które sami wybieraliście. Pojawiło się kilka starych dobrych hitów jak tytułów o których świat gier prawie zapomniał.

Mapasoft

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Przerobienie atarowskiego magnetofonu na system Turbo było błogosławieństwem. Przede wszystkim skracał się czas wczytywania gier z dwudziestu minut do kilkunastu sekund. I zamiast 3-4 programów na stronę (albo jednego dużego) wchodziło ich przynajmniej 10. Przeróbkę miałem zrobioną w krakowskim Mapasofcie, kultowej miejscówce gdzie przez wiele lat zaopatrywałem się w soft przechodząc ścieżkę od małego Atari przez Amigę, aż wreszcie PC. Sklep miał swoją atmosferę, na niewielkiej powierzchni zawsze kłębiło się sporo nastolatków którzy po lekcjach przyjeżdżali po nowe gry. Z „firmowego” zeszytu wypisywało się na kartce tytuły do nagrania i po odczekaniu wracało się do domu ze świeżym towarem. Mapasoft zniknął nagle na przełomie tysiąclecia, teraz jest tam inny sklep komputerowy. Próbowałem skontaktować się przez nich z byłym właścicielem chcac zapytać o kilka rzeczy apropo działalności firmy, ale póki co na maila nie odpisuje.

Eye of the Beholder – jak powstała gra?

Dzisiaj sama klasyka. Lochy, smoki, przerażające potwory, skarby i niegrzeczne księżniczki do uratowania (no dobra, akurat tego ostatniego punktu nie ma w odcinku). Historia powstania jednej z lepszych komputerowych adaptacji systemu Dungeons & Dragons czyli trylogii Eye of the Beholder