Month: Październik 2023

Silent Hill 2 – mój top growych horrorów. Siedziałem nocami przed kineskopowym telewizorem, trzymając w dłoniach pada od PS2 i przemierzałem kolejne miejscówki posępnego miasteczka. Opuszczony szpital, więzienie czy stary apartamentowiec z ich odrapanymi ścianami i zdezelowanym wyposażeniem oraz lokatorami wyciągniętymi jak z sennych koszmarów robiły niesamowite, przerażające wrażenie. Do tego sugestywne odgłosy – tu za ścianą coś stuka, tam słychać zbliżające się kroki z ciemnego korytarza, a gdzieś w oddali wyje syrena alarmowa. I gdzieś tam nad bezpieczeństwem tej koszmarnej wycieczki czuwa upiorna postać Piramidogłowego.

Na naszej krakowskiej giełdzie komputerowej kiedy w połowie lat 90-tych dominowały tam PCty było takie jedno stanowisko na którym sprzedawca miewał czasami uruchomione Playstation. Konsolę znałem co najwyżej z podjarek Gulasha w Secret Service i kilku screenów z gier więc nie przepuszczałem okazji żeby sobie pooglądać na żywo jak to cudo działa. Stoisko zawsze miało wianuszek gapiów patrzących co tam się wyprawia na ekranie. A działo się dużo, płynnie, kolorowo i efektownie. Gry, które na przeciętnych blaszakach dostawałyby  zadyszki tutaj śmigały aż miło. Szczególnie Tekken był objawieniem bo takich tytułów PC w zasadzie nie posiadał (gdzieś tam wyszedł marny FX Fighter). Od tego momentu rozpoczęło się stopniowe zagarnianie kawałka terenu giełdy przez konsole co widać było szczególnie kiedy weszła możliwość wykonania przeróbki i kupowania tłoków jak w przypadku komputerów. Zresztą sam wówczas Szaraka kupiłem, w dodatku w bardzo rozsądnym terminie czyli na 3 miesiące przed maturą i egzaminami na studia. Ot tak żeby się trochę odstresować

W nowym odcinku Loading zabieram się za historię powstania Golden Axe, rasowej chodzonej bijatyki polanej sosem fantasy. Film oczywiście dostępny na YT. Miłego odbioru

Czy te oczy mogą kłamać? PCtowy Kingpin to gra zdecydowanie dla dużych chłopców. Ciężki gangsterski klimat, wszechobecna brutalność i krew bryzgająca na ekranie. Jak na 1999 rok produkcji to tytuł wyglądał aż zbyt „realistycznie”. To już nie kilka pixeli na krzyż, ale konkretne modele postaci przypominające najgorszych degeneratów z sylwetkami wpisanymi w kwadrat.  Do tego otoczenie z jego obskurnymi melinami, magazynami nielegalnego bimbru i ciemnymi uliczkami na których lokalni dżentelmeni gawędzą przy koksownikach. Kingpin miał sugestywnie wykreowany wirtualny świat przypominają w którym rządziły siła oraz pieniądz. Chociaż zwiedzane miasto jest fikcyjne to aż kipi klimatem Chicago albo Nowego Jorku lat 30/40-tych. Niedługo będzie okazja do powtórzenia sobie tj gry bo pod koniec roku ma pojawić się remake