Charlie Sheen był przyzwoitym aktorem dopóki nie wypalił sobie mózgu przez używki. W tej chwili nie wiem czy jak gra to jest w ogóle świadomy co robi, czy jego umysł ma już wiecznego tripa i jest w innej galaktyce. [Czytaj dalej…]
Podobno faceci rozróżniają trzy kolory: dobry, gejowski i chu#$%. Jak dla mnie żaden z nich nie kwalifikuje się do opisania grafiki w pierwszych modelach PCtów ( wtedy jeszcze znanych jako „ąę”IBM PC ). Karty graficzne typu CGA wypluwały z siebie takiego kolorystycznego pawia że nawet wtedy oczy łzawiły i ludzie bali się na to patrzeć. Po oglądnięciu kilku gier w akcji na niby „poważnym
komputerze” moja młodzieńcza wiara w przyszłość rozrywki została mocno zachwiana. Na szczęście później przyszła Amiga i wszystko naprawiła. Uffff
Oczekiwania kontra rzeczywistość czyli „Screenshot from Arcade Version” – czujcie się ostrzeżeni. W latach 80/90 sporo automatów arcade z grami video stanowiło wyraźny skok technologiczny w stosunku do komputerów domowych. W domach zamęczaliśmy nasze 8-bitowce gdzie grafika była prosta bo sprzęt nie pozwalał na więcej, a niedostatki nadrabiało się wyobraźnią. [Czytaj dalej…]
Dzisiaj z grubszej rury. Dwie ciekawe okładki czasopism komputerowych z lat 80-tych. Pierwsza z Węgier – tutaj gość ma naprawdę trudny wybór. Drugą okładkę z Niemiec ciężko skomentować…Parka wygląda jak z taniego porno i w dodatku każdy retro znawca zauważy że w tym C-64 brak jest podłączonego kabla do zasilacza i monitora .WTF ?
Był taki moment że w szkołach wprowadzono informatykę. Ministerstwo edukacji zamówiło produkt polskiej myśli technicznej czyli Elwro Junior 800 – klon ZxSpectrum, zrobiony na szybko z ułańską fantazją. Trzeszczał, grzał się, był przestarzały w momencie startu i cholernie brzydki. [Czytaj dalej…]
Pudełko z taśmami – obowiązkowe wyposażenie weekendowego wypadu na „giełdę”. Zadanie z pozoru proste, obłowić się nowościami samemu opychając innym niepotrzebny towar. Znak rozpoznawczy dla zainteresowanych – pudełko z VHSami pod pachą. [Czytaj dalej…]
W latach 80-tych gry zdobywało się od kolegów albo idąc na giełdę. Gdzieniegdzie były jeszcze „studia komputerowe” gdzie bez przeszkód można było dostać pirackie składanki nagrywane na taśmach Stilon albo Basf. Bardzo nieliczni mieli coś takiego jak „oryginał” – najczęściej od dobrego wujka z Niemiec albo taty z Chicago. [Czytaj dalej…]
Dyskietka 5,25 – Kiedyś każdy komputerowiec wiedział jak przestrzegać słynnej instrukcji bezpieczeństwa. Nie maziać paluchami, nie lizać, nie wyginać, nie rzucać w kolegów itp. W praktyce robiło się wszystko co było zabronione
Pewnych rzeczy w życiu się nie zapomina, nawet tych z pozoru błahych. W 1986 roku pojechałem z rodzicami pod NRDowska granice odebrać cudo techniki jakim był magnetowid i telewizor japońskiej firmy Otake. Sprzęt zajął honorowe miejsce w meblościance i tym sposobem nasz dom mocno zbliżył się do kapitalistycznego świata. [Czytaj dalej…]
Moja Rodzina Commodore wreszcie w komplecie. Komputer, magnetofon i stacja we wspólnej linii dizajnerskiej w kolorze kawa z mlekiem, u nas znana jako „mydelniczka”. [Czytaj dalej…]
