DUNE 2 – matka strategii czasu rzeczywistego. To od niej rozpoczęła się moda na gry ze zbieraniem surowców, budowaniem armii i najazdu na wrogą bazę. W Dune 2 z trzech rodów występujących w grze największymi zadymiarzami byli Harkonneni dysponujący bombą atomowa i Dewastatorem. Nieźle radzili sobie też Atrydzi z czołgiem sonicznym, czego nie można powiedzieć o ich oddziałach Freemenów, którzy zawsze dostawali baty zanim gdziekolwiek dotarli. Trzecim rodem, czyli Ordosami grało się najtrudniej ponieważ ich jednostki specjalne były liche i mało przydane na polu walki. A gdzieś tam na bezkresnej pustyni czaił się gigantyczny czerw pożerający nasze żniwiarki. I chociaż misje były powtarzalne do bólu to w Dune 2 zagrywałem się do upadłego, gromadziłem kredyty, napierałem na wrogie umocnienia, kombinowałem z taktykami i bez cienia skrupułów posyłałem oddziały na rzeź. „Yes Sir !”
